Mariana Çukuru’na batırılan 1 kilogramlık bir metalin tabana ulaşması yaklaşık 1 saat sürer. Ancak, suyun yoğunluğu ve metalin özkütlesi gibi faktörler, bu sürenin değişmesine neden olabilir. Çukurun dibindeki basınç, deniz seviyesindeki basınca göre yaklaşık 1000 kat daha fazladır.
Mariana Çukuru'nda yaşam izleri bulunmaktadır. Yapılan bilimsel araştırmalar, burada aşırı basınç ve soğuk koşullarda hayatta kalabilen mikroorganizmalar, balıklar ve yengeçler gibi canlıların varlığını ortaya koymuştur. Buradaki yaşam, özellikle 300°C'ye kadar ısınabilen volkanik püskürmeler ve bunlardan çıkan sülfürü metabolize edebilen bakteriler sayesinde devam etmektedir. Ayrıca, burada yaşayan balık türlerinin ömrü yüzlerce yıl sürebilir. Bu derinliklerdeki canlıların, çok eski zamanlardan beri büyük bir değişiklik göstermediği düşünülmektedir.
23 Ocak 1960 tarihinde, İsviçreli bilim insanı Jacques Piccard ve ABD Donanması’ndan Teğmen Donald Walsh, Trieste batiskafı ile Mariana Çukuru’na inebilen ilk insanlar olmuşlardır. İlk başta 10.916 metre derinliğe indikleri hesaplanmış, ancak 1995’te yapılan ölçümlerde gerçek derinliğin 10.911 metre olduğu belirlenmiştir. Bu tarihi dalış yaklaşık 3 saat 15 dakika sürerken, 20 dakikalık bir süre kaldıktan sonra yüzeye çıkılmış ve toplamda 5 saatte iniş ve çıkış tamamlanmıştır.